Nog steeds werken

De volgende dagen gingen een beetje hetzelfde. Ik begin routine te krijgen in het werk. 'S ochtends eerst de kippen, sproeiers aan en dan de tuin netjes maken met de bladblazer. Vervolgens brengen we wat hooi naar de koeien. Als dat klaar is dan is het ongeveer 7.30 uur en tijd voor ontbijt! Wat daarna moet gebeuren verschilt per dag. De ene dag is het vooral werken in de tuin en de andere dag vooral naar de waterpompen om alles te checken en aan te zetten. Tussendoor ook soms wat hekken controleren of repareren. 

In mijn vorige blog vertelde ik dat we kuikentjes zouden krijgen, maar die hoop heb ik wel een beetje opgegeven. Er was 1 eitje uitgekomen, maar de andere kippen waren aan het vechten erover. Ze hadden blijkbaar trek in een klein kuikentje, zo sneu! Ik ben dus bang dat hetzelfde zal gebeuren met de andere kuikentjes als ze uitkomen. 

Gister heeft de boer zijn twee werknemers op de andere boerderij zomaar ontslagen. De boer is trouwens zo'n 16 miljoen dollar waard, dus misschien dat hij daarom overal schijt aan heeft. Maargoed, ik was dus wel even erg bang dat ik of een van de andere naar de andere boerderij verplaatst zouden worden. Hij kwam vandaag langs om wat spullen te brengen en ik was gewoon zenuwachtig! Wonder boven wonder had hij een goede bui en gaf zelfs een compliment over de tuin, daarna ging hij ook gewoon weer weg zonder gedag te zeggen haha. Het fijne was dat ik dus gewoon op de boerderij kan blijven en niet bij de boer en boerin hoef te werken. 

Donderdag was trouwens wel een beetje een gekke dag. Tijdens het voeren in de ochtend zagen we een koe vastzitten in de stellage waar het hooi ingaat. Na heel wat proberen, duwen en trekken hebben we haar los gekregen. Helaas had ze wel erg last van 1 poot en kon ze nog niet opstaan. We gaan later even checken of het haar gelukt is. Er is helaas niet veel wat we daaraan kunnen doen, ze brengen de koeien hier niet naar de dierenarts. Het zijn er daarvoor gewoon teveel en is dan teveel moeite. 

Toen we die koe los hadden gekregen wilden we toch wel weten waar die stank nou vandaan kwam, die we al de hele tijd roken. Toen we richting een voederbak van de olie gingen (waar ik in mn vorige blog over verteld had) zagen we dat daar een kalfje in weg lag te rotten. Blijkbaar waren de koeien tijdens het eten iets te enthousiast en is dat kalfje erin gevallen en verdronken. De stank was echt onbeschrijfelijk smerig! Maargoed dat ik nog geen ontbijt had gehad. Later heeft Micheal de bak met de heftruck ergens kunnen legen gelukkig. 

Na het voeren moesten de 60 hooibalen die de dag ervoor waren geleverd netjes worden weggezet. Dat was mooi mijn kans om te leren rijden en werken met de heftruck. Eigenlijk is het zo simpel, maar het was wel heel leuk om te doen. Nu nog hopen dat ik snel kan leren rijden op de motorbike en dat de quad snel gemaakt is. Dan is het enige wat ik wel gaaf zou vinden een ritje in de helikopter. Maar ik gok dat de boer ons daarvoor niet gaat uitnodigen. 

Rond 1800 uur bleken er wat koeien door een hek te zijn gegaan, naar de opslagplaats van de hooibalen (zijn ze toch best slim). We moesten de koeien uit het veld drijven. Micheal op de motorbike en ik in de Ute. Dat was wel gaaf om te doen! Toen we terug waren bij de schuur bleek dat er naast de schuur een koe was omgevallen en ze was te zwak om op te staan. We hebben haar geprobeerd te helpen, maar het lukte haar niet om te blijven staan. We hebben haar rechtop gelegd (benen onder haar lichaam) zodat ze eventueel later zelf nog op kon staan. Gelukkig was ze de volgende ochtend weg, dus is het haar gelukt. Nog meer goed nieuws: de koe die vastzat onder de voederbak was ook weer opgestaan en lekker aan het eten!

Afgelopen nacht en vanmorgen heeft het veel geregend. Dat was wel echt even nodig. Hopelijk komt er meer regen. Er is hier de laatste tijd namelijk een extreme droogte geweest, waardoor het land ook superdroog is. Daarom sterven er ook steeds koeien, ze hebben gewoon niet genoeg te eten. 

Hopelijk kan ik begin volgende week weer boodschappen gaan doen. Mijn voorraad begint echt aardig op te raken. En ookal delen we best veel eten met elkaar hier, zou het wel lekker zijn om echt wat lekkers te halen (iets anders dan pasta, rijst en yoghurt en crackers). 

Ik zit morgen al 2 weken op de boerderij en het is echt bizar hoe snel de tijd gaat! Mijn plan is om in ieder geval tot kerst te blijven. Kerst wil ik graag vieren op een paradijselijk plekje in Australië. 

Liefs Nathalie