Een eigen huis, een plek onder de zon!

28 februari 2019 - Saint Kilda, Australië

De kennismaking met de familie was super, ik heb daarna ook een paar dagen voor ze gewerkt. Helaas hield het daarna al op, want ze hadden iemand voor de lange termijn gevonden (dat was de enige reden zeiden ze). 

Ondertussen was ik van hostel verhuisd naar een eigen kamer! Woehooeee een eigen kamer in St Kilda, Melbourne (6, 44 eildon Road, 3182 St Kilda). Het is niet luxe, maar het heeft een bed, een bank, een kast en sinds kort ook een tv en xbox. In en andere kamer zit een Engels/Nieuw Zeelands stel en de eigenaar is een Australische man. We delen de keuken en badkamer met z'n allen. 

St Kilda is echt super om te wonen. Het is 5 minuten lopen naar het strand en er zijn heel veel barretjes met live muziek. Daar staat St Kilda ook wel om bekend. 

Twee weken terug was hier een groot festival door een groot deel van st Kilda. Alle wegen waren afgesloten en de straten waren vol met mensen. Er waren 5 stages verspreid langs het strand en het was super gezellig! 

Het is trouwens een stuk goedkoper om een kamer te huren hier dan om in hostels te verblijven. Dus dat is alleen maar fijn. 

Maargoed, ondertussen dus weer geen werk en weer op zoek. Ik was weer op zoek gegaan naar nanny werk, omdat ik daar het snelst werk in zou vinden. En dat klopte ook. 

Twee andere families belden mij. Voor één familie zou ik 2,5 dag kunnen werken en voor de andere familie vooral in de avonden, top!

Na de telefoontjes wilde de familie voor 2,5 dag me graag ontmoeten voor een kopje koffie en kennismaken. We spraken af in St Kilda en dat zijn echt super aardige mensen. Toen ik op dinsdag begon met werken was het ook heel fijn. Ze hebben een super mooi huis, 3 kinderen en een hond. Mijn taak is vooral om 2 dagen per week op de 4 jarige te passen. De oudere kids haal ik van school en doe ik huiswerk mee. Dat oppassen op die 4 jarige betekent naar parken gaan, met de trein gaan, zwemmen, naar de dierentuin gaan etc. Dat is geen probleem, want ik krijg er nog voor betaald ook haha. Ik ben daar nu 2 weken aan het werk en dat bevalt mij erg goed.

Dat andere baantje vroeg niet om een kennismaking en ik kon meteen de beginnen. Na 1 minuut binnen was ik er al klaar mee. Ik wilde me voorstellen door een hand te geven maar ik werd gevraagd om eerst even mijn handen te wassen. Toen keek ik om mij heen en zag ik wat een *piep* zooi er is het huis was en wilde ik al wegrennen. OVERAL lagen spullen, kamers VOL met dozen met troep, ze hadden 4 (!!!) Extra (van de grote Amerikaanse) koelkasten in de garage met voorraad. En het bleek al snel dat ik hier niet was om voor de kinderen te zorgen, maar om schoon te maken en op te ruimen. Ik besloot die avond gewoon door te zetten en daarna nooit meer terug te komen. Ze vroeg mij of ik na het werk al mijn gegevens kon geven, maar dat wilde ik niet, dus daar was ik wel een beetje bang voor. Maar ik werd gered. Eerst wat achtergrond informatie: mevrouw had vogeltjes, waar ze volgens mij nog meer van hield dan van haar kinderen. Geloof me, ik begrijp echt dat je van je huisdier houdt en dat dat ver kan gaan. Maar elke keer als ze tegen haar kinderen sprak was het als een snauw en als ze langs de vogels liep was het:" aah, jullie zijn mijn schatjes heh, ik hou zo van jullie, willen jullie lekker wat eten lieverds?" De vogels zaten op hun kooi, niet erin. En op ik moest er langs lopen, terwijl ik op 4 meter afstand was raakten ze blijkbaar in paniek en vlogens ze van hun kooi (niks geks want dat deden ze altijd) alleen nu vloog eentje tegen het raam. Daarna liep hij/zij/het gewoon weer verder. Later bleek dat hij/zij/het wel ergens bloed (1 druppel op de vloer) had en die vrouw was helemaal in paniek, ze moest meteen naar de dierenarts en ik kon wel gewoon naar huis en deden we het papierwerk later wel (haha mooi niet dus!) Oja en ik kreeg een soort van de schuld hiervan, maar dat kon mij echt helemaal niks schelen, want ik was nog zeker 4 meter van ze vandaan toen ze wegvlogen. Maargoed dat was het einde van mijn schoonmaaktijd daar! 

Gister belde die familie waar ik als eerst voot werkte of ik alsjeblieft toch voor hun kan komen werken. Stiekem hoopte ik natuurlijk dat dit zou gebeuren, want ze hadden mij 'ingeruild' voor iemand anders. Het voelt dan goed als ze je later terug moeten bellen om te zeggen dat het de verkeerde keus was haha. Ik vertelde haar dat ik voor 2,5 dag voor de kan werken. Aangezien ze al jaren full timme nannies hebben is dat lastig voor ze, maar ze ging het proberen. Ze gaat mij vandaag bellen of het lukt voor hen of niet. Ook heb ik vandaag een bel afspraak met een andere familie, dus hopelijk gaat één van de twee lukken. 

Dan even iets anders. De tijd vliegt voorbij en ik zou eigenlijk al bijna onderweg terug naar NL moeten zijn om weer aan het werk te gaan in maart. Maar ik heb erg het gevoel dat ik nog wat langer wil blijven om meer ervaringen op te doen, maar nu langere tijd op één plek. Ik heb daarom met mijn werk kunnen regelen dat ik 14 juni weer ga beginnen met werken. Dat betekent dat ik ergens begin juni terug zal gaan naar NL, dus nog eventjes down under blijf! 

Liefs Nathalie

5 Reacties

  1. Linda:
    1 maart 2019
    Fijn dat zo lekker gaat en dat je nu veel keuze hebt met het nannywerk. Ook heel blij dat er nu een datum is wanneer je terugkomt, ook al duurt het helaas wel wat langer. Je hebt helemaal gelijk dat je wegging bij die familie met die vogels, je zou er spontaan vogelallergie van krijgen. Vreemde mensen die gekker op hun dieren zijn dan hun kinderen😝Geniet nog maar even van alles. Ben eerlijk gezegd wel heel blij als het juni is en we je dan na 8,5 maanden weer even kunnen vasthouden. Mis je, liefs Linda 😘
  2. Paul Wijnker:
    1 maart 2019
    Hoi Nathalie, mooi verhaal weer. Wat een rare vogels daar joh. Fijn dat et elke keer weer werk op je pad komt. Dat je langer wilt blijven geeft al aan dat het een mooie reis is. Top. Snap wel dat je in Kilda wil blijven wie kent het niet, met het strand, al die barretjes en muziek. Geniet!
  3. Marita Janssen-van Der Keur:
    1 maart 2019
    Wat een story, blij dat je daar weg bent, als ik het zo lees was het de tokkie familie. En heel fijn dat je weer naar Nederland komt. Meis geniet nog even, en dan zien wij jou hopelijk in juli dikke kus
  4. Rina top van lachterop:
    1 maart 2019
    Liefje wat een verhaal maar je doet het heel goed hoor.en ik hou heel veel van je.een hele dikke kus hoor van oma
  5. Wesley:
    2 maart 2019
    Nat!
    Als ik Het zo lees zou ik ook niet terug willen gaan. Geniet er nog maar lekker van en kom in juni ook maar weer lekker terug! 😘 dikkie kus!